Data publikacji:

Alergia u kota – jak się objawia?

Czy wiesz, że najbardziej charakterystycznym objawem alergii jest świąd? Poznaj rodzaje alergii u kotów. Dowiedz się, jak leczyć kota z alergią.
Scottish fold cat on the window

Alergia u kota, czyli co to jest?

To nadwrażliwość organizmu kota na pewne alergeny, które są odbierane przez układ immunologiczny za niebezpieczne. Komórki odpornościowe kierują przeciwko nim odpowiedź immunologiczną, która może dawać różnie wyrażone objawy. Cały schemat reakcji immunologicznej jest taki sam, jak i u ludzi, psów i innych zwierząt.
Alergenami może być wiele czynników pochodzących ze środowiska kota, takie jak roztocza, pyłki traw i drzew, środki chemiczne i czynniki pokarmowe, ale nie tylko. Koty mogą być uczulone np. na pchły. Reakcja alergiczna może wówczas wystąpić po ugryzieniu kotka przez pchłę. 
Rodzaje alergii u kota:
  • alergia pokarmowa (alergia na jeden lub kilka składników, które mruczek przyjmuje z pokarmem);
  • atopia (uczulenie na różnego rodzaju substancje znajdujące się w środowisku kota, które mają kontakt z jego sierścią lub bezpośrednio ze skórą);
  • astma (uczulenie na substancje znajdujące się w powietrzu, które daje objawy w momencie kontaktu alergenów z układem oddechowym kota).
  • Alergia u kota – kiedy pojawiają się pierwsze objawy?

    Pierwsze objawy alergii u kotów pojawiają się, gdy ten ma około 8–36 miesięcy życia. Alergia wcześniej raczej nie występuje, ponieważ organizm potrzebuje nieco czasu, by się uczulić na dane alergeny. Może się jednak zdarzyć, że pierwsze objawy alergii wystąpią u kota, który ma 4–6 lat. Dotyczy to zarówno alergii pokarmowej, astmy, jak i atopii.

    Objawy alergii u kota

    Uczulenie u kota może mieć różne objawy. Zazwyczaj najbardziej charakterystycznym objawem alergii jest świąd. Kot drapie się, nierzadko wylizuje i wygryza wręcz skórę w okolicy, która go swędzi. Często towarzyszy temu niepokój. Mruczek może wręcz obsesyjnie się drapać. 
    Skóra może być nie tylko zaczerwieniona, ale też pokryta strupami lub otwartymi ranami. Sierść może być przerzedzona lub może w ogóle jej nie być w okolicy zmiany skórnej. Nadkażenia bakteryjne są też częstym powikłaniem. Skóra może wówczas brzydko pachnieć a zainfekowane rany mogą się sączyć i bardzo wolno goić. Mogą się też pojawić objawy skórne związane z zespołem ziarniniaka eozynofilowego, jak np. owrzodzenia na pyszczku czy wargach, które często są bardzo silnie wyrażone.
    Zespół ziarniaka eozynofilowego:
  • wrzód eozynofilowy – wrzodziejąca żółtobrązowa zmiana zlokalizowana często na górnej wardze lub w jamie ustnej. Niebolesna i nieswędząca;
  • ziarniniak eozynofilowy – zmiany skórne zlokalizowane na udach, bokach ciała i brzuchu, które przebiegają ze świądem;
  • płytka eozynofilowa – zmiany na twarzy, tylnej części ud grzbiecie nosa i języku.
  • Koty, które cierpią na alergię ze strony układu oddechowego (astmę), często kaszlą. Mogą to być wręcz ataki kaszlu, który nasila się w momencie, gdy kot przebywa w środowisku bogatym w alergeny, na które jest uczulony. Mruczek może też kichać, chrząkać i wymiotować. Wymioty są wówczas skutkiem intensywnego kaszlu.
    Wymioty i biegunka też mogą być objawami alergii.
    Innym objawem alergii jest zapalenie spojówek przebiegające z nadmierną produkcją łez.

    Alergia u kota – rozpoznanie

    Jak rozpoznać alergię u kota? To wcale nie jest takie proste. W pierwszej kolejności należy udać się do lekarza weterynarii. To on przeprowadzi z tobą wywiad, zbada kota klinicznie i wykona ewentualnie badania dodatkowe. Podejrzenie może postawić już po samym badaniu ogólnym zwierzęcia, ale potwierdzenie alergii jest bardzo trudne. 
    W pierwszej kolejności należy wykluczyć inne możliwe przyczyny objawów kota. Na pierwszy rzut zazwyczaj powinny pójść pasożyty zewnętrzne. Cytologia, biopsja lub zastosowanie leków przeciw pasożytom zewnętrznym są pierwszym krokiem w diagnostyce. Po znalezieniu w badaniu pasożytów lub po nagłej poprawie po zastosowaniu środka przeciw pasożytom prawdopodobieństwo, że kot ma alergię, jest o wiele mniejsze.
    Rozpoznanie atopii jest trudne. Po wykluczeniu pasożytów można też zbadać krew kota w celu oceny eozynofilów. Są to białe krwinki, których ilość wzrasta we krwi w przypadku alergii.
    Pomocne mogą też być testy skórne oraz serologiczne (z krwi). Pozwalają one na potwierdzenie alergii, ale nie są w 100% skuteczne, dlatego negatywny wynik nie zawsze oznacza brak alergii. Są one dość drogie i na pewno testy skórne należy wykonywać w sedacji (po podaniu środków znieczulających).
    Przy podejrzeniu alergii pokarmowej zaleca się zastosować u mruczka dietę eliminacyjną lub częściej dietę dla kotów z alergią, która polega na stosowaniu hydrolizowanych białek, na które organizm kota nie jest w stanie się uczulić. Dieta hipoalergiczna dla kota polega na stosowaniu tylko i wyłącznie specjalnej karmy przez okres 6–8 tygodni. Kot nie może przyjmować żadnego innego rodzaju pokarmu. Jeśli w ciągu tych 6–8 tygodni następuje znaczna poprawa lub wszystkie objawy ustępują, to można założyć, że kot ma alergię pokarmową.
    Ważnym czynnikiem w rozpoznaniu alergii u kota jest także sezonowość objawów. Czy kot drapie się przede wszystkim wiosną i latem lub po zjedzeniu mięsa kurczaka? A może kaszle tylko jesienią? To, kiedy objawy się pojawiają lub nasilają, jest bardzo ważnym czynnikiem, który pomaga lekarzom weterynarii w diagnostyce alergii. 

    Nietolerancja pokarmowa a alergia pokarmowa

    Alergia pokarmowa i nietolerancja pokarmowa to dwa zupełnie różne schorzenia. Nietolerancja polega na nieumiejętności organizmu kota strawienia danego pokarmu lub danej substancji. Najlepszym przykładem jest nietolerancja laktozy u kotów, która jest bardzo powszechna i rozwija się już u bardzo młodych zwierzaków. Objawem nietolerancji laktozy u kotów jest biegunka. Układ immunologiczny nie jest zaangażowany.
    Alergia pokarmowa to nadmierna reakcja organizmu na alergen pokarmowy. Jest skierowana przeciwko nim odpowiedź immunologiczna. Nie ma to związku z trawieniem.

    Alergia u kota – leczenie

    Leczenie jest bardzo trudne i polega przede wszystkim na leczeniu objawowym, a nie przyczynowym. Alergia to schorzenie, które kot będzie miał do końca życia, stąd należy bardzo odpowiedzialnie podchodzić do choroby pupila i starać się reagować od razu w przypadku zaostrzenia się objawów.
    Usunięcie alergenów z otoczenia lub diety mruczka to pierwszy krok. Oczywiście, nie zawsze jest to możliwe, ale jeśli twój kot jest uczulony na ślinę pcheł, to warto zabezpieczać go przed przez cały rok. Podobnie sytuacja wygląda z alergią pokarmową. Wystarczy stosować karmę z hydrolizowanymi białkami lub inną, która nie powoduje wystąpienia objawów.
    Lekarz weterynarii w porozumieniu z opiekunem decyduje o wdrożeniu leczenia przeciwświądowego. Istnieje wiele różnych leków, które mogą też wyciszać pracę układu immunologicznego, który w przypadku alergii jest nadaktywny. 
    Ważne jest też leczenie powikłań bakteryjnych, grzybiczych i zabezpieczenie ran w taki sposób, by jak najszybciej się goiły. Konieczne niekiedy jest skorzystanie z kołnierza ochronnego.
    W przypadku astmy zaleca się stosowanie inhalatora z glikokortyzonem.
    Pamiętaj! Nigdy nie lecz kota na własną rękę. Przygotuj się na to, że proces diagnostyki i leczenia będzie długi. Najlepsze, co możesz zrobić dla swojego kota, to zapisać go na wizytę u lekarza weterynarii.
    Zdjęcie: Envato Elements