Data modyfikacji: Poniedziałek, 09.01.2023

Grzybica u kota i psa. Objawy i leczenie

Grzybica skóry jest powszechnym schorzeniem, które dotyka zarówno psy, koty, jak i ludzi. Czy zdajesz sobie sprawę, że grzybicą skóry możesz zarazić się od swojego psa czy kota, nawet jeśli zwierzak nie ma objawów choroby? Grzybica skóry psa jest szczególnie niebezpieczna dla dzieci i osób starszych. Co ciekawe, także ty możesz przenieść zarodniki grzybów na skórę zwierzęcia.

Grzybica skóry psa i kota – co to jest?

Grzybica skóry zwierząt to niezwykle wysoce zaraźliwa choroba wywoływana przez zarodniki grzybów, których nie można zobaczyć gołym okiem. Dotyczy zarówno skóry, jak i jej wytworów.

Grzybicą można bardzo łatwo się zarazić. Stąd, zwierzęta z jednego stada mogą bardzo szybko przenosić chorobę z jednego na drugie. Grzybice skóry uważane są za jedną z głównych i zarazem najpoważniejszych przyczyn zakaźnych zapaleń skóry u zwierząt.

Choroby grzybicze stanowią dużą grupę chorób, którą trudno jednoznacznie zdefiniować. Przyjęto, że grzybice możemy je podzielić na:

Grzybicę skórną – występują powszechnie. Dotyczą zarówno kotów, jak i psów.
Grzybicę narządów wewnętrznych – diagnozuje się ją o wiele rzadziej u psów i kotów. Wiąże się z wystąpieniem ciężkich objawów, trudno się je leczy. Wystąpienie grzybicy wiąże się z osłabionym układem immunologicznym.

Jak dochodzi do zarażenia się grzybicą u zwierząt?

Do zarażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt chorobotwórczych zarodników ze skórą zdrowego zwierzęcia. Istnieje możliwość przeniesienia ich także poprzez legowiska, szczotki, ręczniki, grzebienie, koce, smycze i obroże.

Dermatofitoza u psa i kota. Co to jest dermatofitoza?

Dermatofitoza to choroba skóry i jej wytworów, a więc włosów, pazurów i naskórka wywoływana przez grzyby posiadające plechę wielokomórkową (dermatofity wykorzystujące keratynę).

W zależności od środowiska, w jakim żyją, dzielimy je na:

dermatofitozy geofilne – znajdują się oraz namnażają się w glebie. Wykorzystują do tego substancje organiczne. Nie stanowią dużego zagrożenia dla zwierząt,
dermatofitozy zoofilne – występują u zwierząt, zawsze są chorobotwórcze,
dermatofitozy antropofilne – występują u ludzi.

Dermatofitoza: przyczyna grzybicy psa i kota

Grzybica u zwierząt jest wywoływana najczęściej przez grzyby z rodzaju Microsporum lub Trichophyton.

Rodzaje grzybów (dermatofitoz) u psów i kotów:

Microsporum canis,
Microsporum gypseum,
Microsporum persicolor,
Trichophyton mentagrophytes,
Trichophyton verrucosum.

Jakie zwierzęta chorują na grzybicę skóry?

Teoretycznie każde zwierzę może zachorować, ale to u zwierząt młodych i starszych obserwuje się grzybicę najczęściej. Jest to oczywiście związane z układem immunologicznym, który u zwierząt młodych nie jest jeszcze dostatecznie rozwinięty, a u starszych powoli przestaje dostatecznie funkcjonować.

W obu przypadkach mamy do czynienia z niedoborami odporności. Na grzybicę częściej chorują zwierzęta przewlekle chore.

Objawy grzybicy u zwierząt domowych

Grzybicze zakażenie skóry u zwierząt obejmuje zrogowaciałe części włosów, pazury i rzadko powierzchowną warstwę skóry. Objawy nie zawsze są charakterystyczne i niekiedy ich rozpoznanie jako zmiany grzybicze wymaga wykonania dodatkowych badań diagnostycznych.

Charakterystyczna zmiana grzybicza ma postać pierścieniowatego wyłysienia z łuszczeniem, które powoli się poszerza. Może temu towarzyszyć także łojotok, ale nie zawsze się go obserwuje. Zmiany mogą być odgraniczone z obszarami odbarwienia lub przebarwienia, na skórze może pojawić się rumień czy zaskórniki z miejscowym łuszczeniem.

Zmiany najczęściej lokalizują się w okolicy głowy (grzybica uszu u kota i psa), na kończynach, na brzuchu, na bokach ciała, ogonie i grzbiecie. Choroba postępuje, dlatego obszar, na którym obserwuje się objawy, może się stale powiększać.

Grzybicze zakażenie skóry nie powoduje świądu, dlatego zwierzaki nie powinny się drapać. Musisz jednak wiedzieć, że choroba często przebiega równolegle np. z infekcją bakteryjną lub inwazją pasożytniczą, które mogą dawać inne objawy, w tym mogą powodować świąd. Kot wówczas intensywniej się drapie, wylizuje lub gryzie swędzące miejsce.

Warto także zaznaczyć, że u niektórych kotów i psów objawy nigdy nie wystąpią. Mówi się wówczas o tzw. bezobjawowych nosicielach. Takie zwierzęta są rezerwuarem chorobotwórczych zarodników, ale nigdy nie choruje.

Leczenie grzybicy u psa i kota

Leczenie grzybicy u kota i psa może być przeprowadzane tylko i wyłącznie przez lekarza weterynarii. To bardzo podstępna choroba, którą nierzadko należy leczyć długo. Weterynarze często zalecają rozpoczęcia terapii od ostrzyżenia zwierzęcia na krótko.

To zdecydowanie pomoże w ograniczeniu rozprzestrzeniania się grzybów do środowiska i zwiększy skuteczność preparatów stosowanych miejscowo. Lekarz weterynarii zaproponuje najlepsze leczenie, biorąc pod uwagę wszystkie wyniki badań, jak i ogólny stan zwierzęcia. Pod uwagę należy wziąć wszystkie zwierzęta znajdujące się w domu, w tym także ludzi.

Leczenie choroby grzybiczej polega na stosowaniu produktów o działaniu przeciwgrzybiczym miejscowo. Mogą to być między innymi płukanki z rozcieńczonej cieczy kalifornijskiej, mikonazolu z chlorheksydyną lub enilkonazolu. Zaleca się je stosować zazwyczaj raz lub dwa razy w tygodniu, chyba że lekarz weterynarii zalecił inaczej. Alternatywą są szampony zawierające ketokonazol lub klimbazol w odpowiednim stężeniu.

Leczenie miejscowe grzybicy u kota i psa może być wspomagane lekami, które należy podawać zwierzakowi wraz karmą lub bezpośrednio do pyska.

Niestety, leczenie grzybicy to proces długotrwały. Objawy mogą utrzymywać się nawet przez okres kilku miesięcy. To, jak szybko i czy w ogóle organizm zareaguje na leczenie, to kwestia indywidualna. Zależy to nie tylko od rodzaju i częstości stosowania preparatów przeciwgrzybiczych, ale też od statusu immunologicznego podopiecznego.

Objawy grzybicy u zwierząt mogą utrzymywać się przez wiele tygodni, mimo intensywnego leczenia. Nie oznacza to jednak, że leczenie jest nieskuteczne lub niewystarczające. Stosuj się do zaleceń lekarza weterynarii.

Grzybica najczęściej ma przewlekły charakter u kotów i psów które mają długą sierść lub żyją w dużej populacji, w której kontrola zdrowia czworonogów jest utrudniona.

Grzybica – czy człowiek może się zarazić?

Grzybica skóry u zwierząt może przenosić się na człowieka. Dermatofitoza to zoonoza, czyli choroba, która może się przenosić z kota na człowieka i inne zwierzęta lub odwrotnie – człowiek też może zarażać zwierzęta, w tym także psy i koty.

Ryzyko zarażenia się człowieka od kota jest niewielkie, ale nie jest to niemożliwe. Dermatofity musiałyby pokonać barierę ochronną skóry i rywalizować z innymi zarodnikami grzybów oraz bakteriami o miejsce i ewentualne substancje odżywcze.

Zdjęcie: LightFieldStudios / Envato Elements