Data publikacji:
Czym jest kaszel kenelowy u psa i jak go leczyć?
Atak kaszlu u psa? To może być kaszel kenelowy. Sprawdź, jak pies może zarazić się kaszlem kenelowym, jakie są objawy kaszlu kenelowego, jak leczyć chorobę i jaka szczepionka przeciwko kaszlowi kenelowemu jest najlepsza.
Kaszel kenelowy u psa – przyczyny
Kaszel kenelowy, wbrew pozorom, to schorzenie, które nie jest groźne dla życia zwierząt (jeśli nie mają tendencji do zapadalności tchawicy i mają sprawny układ krwionośny). To choroba polietiologiczna. Oznacza to, że na jej wystąpienie wpływa wiele czynników, w tym jednocześnie bakterie i wirusy. Schorzenie ma charakter przewlekły, a objawy mogą utrzymywać się przez wiele tygodni.
Za rozwinięcie się objawów choroby odpowiedzialne jest jednoczesne wystąpienie w układzie oddechowym:
Z układu oddechowego psów chorych na kaszel kenelowy często izoluje się także herpeswirusy psów (CaHV-1), koronawirusy, reowirusy, wirusy grypy psów (CIV), pneumowirusy, Mycoplasma cynos oraz ziarniaki (bakterie).
Czynniki, które przyczyniają się do wystąpienia choroby, to:
Czytaj również: Kichanie u pas
Kaszel kenelowy u psa – objawy
Najbardziej charakterystycznym objawem choroby jest ostry kaszel. Często niepokoi opiekunów, ponieważ jest bardzo intensywny i stopniowo się nasila. Występuje w postaci serii. Pies może przyjmować postawę odbarczającą, która ułatwia mu oddychanie, czyli mieć wyciągniętą szyję podczas kaszlu. Mięśnie brzucha i klatki piersiowej czworonoga silnie pracują, co ułatwia mu kasłanie. Taka postawa psa jest często mylona przez opiekunów z zadławieniem się pupila. Kaszel może utrzymywać się nawet przez 2–6 tygodni. Kaszel zazwyczaj nasila się podczas wysiłku.
Wewnętrzna temperatura ciała jest zazwyczaj w normie, choć u niektórych psów może pojawić się gorączka, sięgająca powyżej 40°C. Przez wielu opiekunów gorączka czy podwyższenie wewnętrznej temperatury ciała często pozostają niezauważone.
Zwierzę kaszląc, może odkrztusić zalegającą w górnych drogach oddechowych wydzielinę, która często ma pienisty charakter. Taka wydzielina może być mylona z wymiocinami, choć jednym ze skutków intensywnego kaszlu, mogą być także wymioty.
Taki atak kaszlu warto nagrać za pomocą telefonu i pokazać lekarzowi weterynarii w gabinecie. Dzięki temu możliwe będzie znalezienie przyczyny problemu i ukierunkowanie diagnostyki, nawet, jeśli pies w gabinecie nie kaszle.
Kaszel kenelowy u psa – leczenie
Leczenie schorzenia, które ma podłoże wirusowe, jest bardzo trudne, ponieważ nie ma na rynku preparatów, które mogłyby zostać skierowane konkretnie przeciwko wirusom. Dlatego opiera się przede wszystkim na leczeniu objawów.
Stosowanie antybiotykoterapii jest kontrowersyjne, ponieważ bakterie B. bronchiseptica są komensalami, czyli występują u większości zdrowych klinicznie psów, bytują w górnych drogach oddechowych, ale nie dają objawów chorób. Mogą stać się chorobotwórcze jedynie podczas osłabienia organizmu, co ma miejsce np. podczas inwazji wirusów odpowiedzialnych za kaszel kenelowy lub innych schorzeń, ale nie dają poważnych objawów. Stosowanie przeciwko nim antybiotyków wydaje się zatem niezasadne.
Antybiotyki są wskazane przede wszystkim u psów, które oprócz kaszlu mają także wysoką gorączkę, ropny wypływ z nosa lub spojówek, duszność, szmery na polu płucnym, które mogą wskazywać na zapalenie płuc, lub inne niepokojące objawy sugerujące zakażenie bardziej niebezpieczną bakterią od B. bronchiseptica. Antybiotyki do wyboru w takich sytuacjach to enrofloksacyna oraz cefalosporyny.
Leczenie objawowe często polega na stosowaniu sterydów, które zmniejszają częstotliwość napadów kaszlu, lub niesterydowych leków przeciwzapalnych. Lekarz weterynarii może także zadecydować o włączeniu do terapii preparatów przeciwkaszlowych lub wykrztuśnych.
U niektórych psów dochodzi do samoistnego wyleczenia i nie ma potrzeby stosowania żadnych leków. Pamiętaj, że taką decyzję może podjąć tylko lekarz weterynarii na podstawie wywiadu, objawów klinicznych czworonoga i wyników dodatkowych badań.
Pies powinien mieć dostęp do świeżego powietrza, nawet zimą. Nie ma przeciwwskazań, by wychodził na dłuższe spacery. Ważne, by na okres leczenia powstrzymać się przed intensywnymi treningami i nie socjalizować go z innymi psami, ponieważ może zarażać.
Leczenie przeprowadza wyłącznie lekarz weterynarii. Nigdy nie podawaj psu żadnych leków na własną rękę, ponieważ możesz wyrządzić więcej szkody niż pożytku. To, co działa u ludzi lub innych gatunków zwierząt, może nie zadziałać lub wręcz może być toksyczne, a także szkodliwe dla zdrowia i życia psów.
Szczepienie na kaszel kenelowy
Kaszel kenelowy to choroba polietiologiczna. Z tego powodu istnieje kilka szczepionek przeciwko kaszlowi kenelowemu. Istnieją dwa rodzaje szczepionek, które chronią przed kaszlem kenelowym. Szczepionka standardowa chroni przed wirusem parainfluenzy, a szczepionka donosowa zmniejsza objawy w przypadku zakażenia bakterią B. bronchiseptica oraz wirusem parainfluenzy.
Zdjęcie: Envato Elements
Polecamy:
Czy hydroksyzyna dla psa to dobry wybór?
2025-04-23
Dlaczego pies liże łapy?
2025-04-21
Jaki wybrać namiot dla psa?
2025-04-14
Wszystko, co musisz wiedzieć o papudze nimfie
2025-04-11
Jak zadbać o ryby w oczkach wodnych na wiosnę? [art. spons.]
2025-04-10
Jak obciąć psu paznokcie? Przewodnik krok po kroku
2025-04-09
Autor: Natalia Ciszewska