Data modyfikacji: Środa, 24.05.2023

Śmierć psa i ostatnie pożegnanie. Jak pożegnać najlepszego przyjaciela?

Jak pogodzić się ze śmiercią psa? Ostatnie pożegnanie psa to bardzo trudna chwila dla każdego troskliwego opiekuna. Sprawdź, jak pozbierać się po stracie psa. Dowiedz się, co zrobić z psem po jego śmierci.

Ostatnie pożegnać i śmierć psa

Jak poradzić sobie ze śmiercią psa?
Gdzie pochować zwierzę?
Kiedy stosuje się eutanazję dla zwierząt?
Jakich psów nie wolno usypiać?
Jak wygląda procedura uśpienia psa?

Jak poradzić sobie ze śmiercią psa?

Jeśli Twój pies ma już swoje lata i choruje przewlekle, warto powoli godzić się z myślami, że niedługo może go zabraknąć. Uczucie pustki, żalu i wątpliwości prawie zawsze pojawia się u opiekunów, którzy zastanawiają się, czy to już jest odpowiedni moment. Pamiętaj, że to najbardziej humanitarne rozwiązanie, które uchroni pupila przed cierpieniem psychicznym i fizycznym.

Czytaj również: Jaki kojec dla psa do domu?

Pozwól sobie być smutnym po stracie i nie chowaj w sobie emocji. Porozmawiaj o swoich uczuciach z bliskimi lub specjalistą. Każdy przeżywa żałobę na swój sposób, dlatego nie spiesz się – daj sobie czas, by dojść do siebie.

Niektórzy decydują się na adopcję psa ze schroniska lub kupno psa z hodowli krótko po utracie swojego ukochanego pupila. Takie rozwiązanie pozwala na szybkie wypełnienie pustki. To także doskonała okazja, by pomóc psu, który wiele lat czeka na nowy dom w schronisku dla bezdomnych zwierząt lub w domu tymczasowym. Jednak decyzję o nowym czworonogu warto dokładnie przemyśleć. Nie oczekuj, że nowy pies będzie taki sam, jak Twój pupil, który odszedł. Żaden inny nie będzie w stanie go zastąpić.

Możesz też porozmawiać o stracie ze swoimi bliskimi lub terapeutą. Proces żałoby jest jak najbardziej normalnym, naturalnym procesem, przez który po prostu należy przejść.

Gdzie pochować zwierzę?

Istnieje kilka możliwości dotyczących tego, co ma się stać z ciałem pupila po jego śmierci. Opiekunowie najczęściej zostawiają ciała w przychodniach weterynaryjnych, które mają podpisane umowy z firmami utylizującymi zwłoki zwierząt. Możesz wówczas zabrać na pamiątkę obrożę pupila, który odszedł, lub zostawić ją w przychodni i podarować jej nowe życie. Decyzja należy do Ciebie.

Innym rozwiązaniem jest zabranie ciała psa po uśpieniu ze sobą. Jednak musisz wiedzieć, że chowanie zwierząt w ogródku, na podwórku czy w innym niewyznaczonym do tego miejscu jest nielegalne i grozi za to mandat. Ciało możesz pochować na cmentarzu dla zwierząt towarzyszących, w wybranym przez Ciebie miejscu.

Kolejną możliwością jest kremacja, czyli spopielenie ciała psa w specjalnym krematorium. Ciało psa może zostać skremowane z innymi zwierzętami lub oddzielnie. Na twoje życzenie popiół może być umieszczony w wybranej przez Ciebie urnie, którą następnie możesz zabrać ze sobą do domu lub jest do Ciebie wysyłana pocztą. Taką urnę możesz postawić w dowolnym miejscu w domu.

Kiedy stosuje się eutanazję dla zwierząt?

Eutanazja to rozwiązanie ostateczne, od którego nie będzie już odwrotu, dlatego musi być dokładnie przemyślana i przeanalizowana. Decyzję podejmuje lekarz weterynarii w porozumieniu z opiekunem. Uśpienie psa pozwala na humanitarną, kontrolowaną i bezbolesną śmierć zwierzęcia.

Stosuje się ją u zwierząt, którym medycyna weterynaryjna nie jest już w stanie zaoferować nowych, skutecznych rozwiązań, czyli u tych, u których wyczerpano już możliwości lecznicze i żadne dostępne metody nie są w stanie poprawić ich stanu. Są to przeważnie zwierzęta, które przewlekle chorują, odczuwają silną bolesność, nie są w stanie się poruszać, odmawiają jedzenia i picia oraz nie są w stanie zaspokoić swoich innych potrzeb fizjologicznych ze względu na swoje ograniczenia fizyczne. W rezultacie najczęściej są to zwierzęta bardzo stare, choć nie zawsze – mogą to też być młode psy, które brały dział w wypadku samochodowym i doznały rozległych obrażeń narządów wewnętrznych, których nie da się naprawić.

Lekarz weterynarii nie podejmuje żadnej decyzji samodzielnie. Konieczna jest zgoda opiekuna, by uśpić psa. Opiekun zwierzęcia jest informowany telefonicznie o sytuacji. Procedura w takich sytuacjach wygląda w ten sposób, że pies nie jest już wybudzany z narkozy. Podaje się mu śmiertelną dawkę leku, która sprawi, że jego serce przestanie pracować, gdy pies jest już znieczulony. Gdy będzie po wszystkim, chirurg założy szwy w miejscach cięć, by opiekun miał szansę pożegnać się ze swoim psem.

Istnieje także możliwość uśpienia psa, który jest agresywny i zagraża otoczeniu. Taką decyzję podejmuje się jedynie wtedy, gdy pies nie reaguje na socjalizację, nie współpracuje z wykwalifikowanym w zachowaniach zwierząt lekarzem weterynarii lub behawiorystą i praca z nim jest niemożliwa lub wręcz niebezpieczna.

Jakich psów nie wolno usypiać?

Decyzja o eutanazji czworonoga musi być podparta dokumentacją medyczną, w której znajdują się informacje dotyczące zastosowanych wcześniejszych technik leczenia. Nie wolno usypiać psów zdrowych lub tych, które mają szansę wyzdrowieć po zastosowaniu ogólnodostępnych metod leczniczych.

Nie wolno także usypiać psów starych, które nie chorują na zagrażające ich życiu schorzenia oraz nie odczuwają dyskomfortu ani bólu. Póki pies ma zachowany apetyt, chęć do życia, jest aktywny, nie odczuwa żadnych dolegliwości bólowych, a jego życiu nic nie zagraża, nie ma wskazań do jego eutanazji. Sam sędziwy wiek nie jest wskazaniem do uśpienia zwierzęcia.

Według prawa nie wolno poddawać eutanazji psów podejrzanych o wściekliznę przez cały czas ich obserwacji, który wynosi 15–21 dni.

Jak wygląda procedura uśpienia psa?

Decyzję o uśpieniu psa podejmuje lekarz weterynarii w porozumieniu z opiekunem. Musi on ocenić, czy czworonóg na pewno został prawidłowo zdiagnozowany, czy wszystkie możliwości leczenia zostały już wykorzystane i czy nie ma już nadziei na polepszenie stanu zdrowia pupila. Specjalista informuje opiekunów, że to decyzja ostateczna, od której nie będzie już powrotu. Opowiada szczegółowo, jak będzie wyglądała procedura eutanazji, i daje im szansę na pożegnanie się z ukochanym psem.

Opiekunowie sami mogą zdecydować, czy chcą być przy tym, gdy ten będzie odchodził. Niektórzy wolą poczekać poza gabinetem. Pewnym rozwiązaniem jest pozostanie z ukochanym psem do czasu, gdy środek znieczulający zacznie działać. Możesz też wyjść z gabinetu przed podaniem tego ostatniego preparatu (który sprawi, że serce psa przestanie bić).

Dla wielu osób to zbyt trudne przeżycie, w którym nie są w stanie uczestniczyć. Wówczas pracownicy przychodni zapewniają opiekunom przestrzeń – zabierają ich do poczekalni, jeśli jest pusta, lub dają nieco intymności i zapraszają ich do nieczynnych gabinetów, by nie czuli się skrępowani.

Lekarz weterynarii otula pupila kocykiem lub kładzie go na miękkim legowisku. Następnie podaje psu środek znieczulający, który nie jest śmiertelny. Jego zadanie polega na tym, by pies nie czuł bólu i nie był świadomy, gdy nadejdzie pora podać preparat, który zatrzyma pracę jego serca na zawsze. Zastrzyk ze śmiertelną dawką substancji znieczulającej podaje się psu dożylnie lub dosercowo. Po kilku lub kilkunastu sekundach (w zależności od drogi podania) praca serca zwalnia i w końcu ustaje.

Cała procedura usypiania psa trwa kilka minut i jest bezbolesna. Dzięki podaniu środka znieczulającego pies nie odczuwa bólu związanego z podaniem śmiertelnej dawki leku ani dyskomfortu – jest pozbawiony świadomości. Odchodzi spokojnie.

Po podaniu śmiertelnej dawki leku lekarz weterynarii osłuchuje pracę serca za pomocą stetoskopu. Gdy mięsień sercowy przestanie się kurczyć, informuje opiekuna o tym, że pies odszedł i daje mu nieco intymności, by mógł raz jeszcze pożegnać się z czworonogiem (jeśli chce). Zgodnie z decyzją opiekuna ciało psa zostaje przez niego zabrane lub zostaje w przychodni weterynaryjnej. Możesz zabrać jego obrożę lub zostawić ją w przychodni i poprosić, by znalazła innego psiego właściciela.

Na życzenie opiekuna lekarz weterynarii po uzgodnieniu wszystkich szczegółów dotyczących eutanazji może też przyjechać do twojego domu.

Zdjęcie: Enavto Elements