Jak wprowadzić dietę BARF dla psa?

Unikanie zbóż

Zwolennicy diety BARF uważają, że zboża są niepotrzebnym „zapychaczem”. Faktycznie, w karmach ekonomicznych (najtańszych, niepełnowartościowych) występują w dużej ilości. Ze względu na to, że są źródłem cukrów, często są wykorzystywane w celu zwiększenia kaloryczności karm, ale zboża to nie tylko węglowodany. Są też źródłem tłuszczy, cennych witamin i białka. Założenia diety BARF dla psa nie uwzględniają jednak zbóż w jadłospisie.

Różnorodność

Pies na diecie BARF powinien jeść mięso różnego pochodzenia, w tym także ryby. Chodzi tutaj o mięso mięśniowe, podroby i kości. Karmienie tylko jednym rodzajem mięsa może prowadzić do niedoborów składników pokarmowych, dlatego tak ważna jest różnorodność. Co ciekawe, pies może także jeść surowe jaja.

Zaleca się, by surowa dieta była także źródłem warzyw lub owoców dla psa. Część roślinna nie jest obowiązkowa dla zdrowych psów, ale jest za to konieczna, jeśli pupil cierpi na schorzenia narządów wewnętrznych (np. wątroby czy nerek) i dodatek warzyw w codziennej diecie mógłby korzystnie wpłynąć na wchłanianie i pracę narządów. Warzywa są także zalecane dla psów w ciąży oraz tych, które cechują się wysoką aktywnością fizyczną każdego dnia.

Mięso dla psa (BARF) – jak skomponować jadłospis dla psa?

To, co znajdzie się w misce twojego psa, zależy w dużej mierze od twoich preferencji, preferencji twojego psa i jego indywidualnych potrzeb. Najlepsze, co możesz zrobić dla swojego pupila, to skorzystanie z profesjonalnej pomocy dietetyka.

W misce psa na diecie BARF powinno znajdować się około 80% mięsa lub innych produktów pochodzenia zwierzęcego (w tym jaj) oraz około 15% warzyw i 5% owoców. Oczywiście dokładne proporcje zależą w dużej mierze od zaleceń dietetyka, np. psy otyłe nie powinny spożywać owoców, które są źródłem cukrów prostych. Warzywa i owoce można podawać w wersji surowej, ale można też (a czasem nawet trzeba) je gotować. Chodzi tutaj przede wszystkim o ziemniaki czy bataty, których psy nie mogą jeść w wersji surowej.

Warzywa i owoce, których psy jeść nie mogą:

• czosnek,
• cebula,
• szczypiorek,
• winogrona i rodzynki,
• cytrusy.

Największym wyzwaniem dla zwolenników diety BARF jest określenie dziennej dawki pokarmowej dla konkretnego psa. W sklepach (także internetowych) możesz kupić lub zamówić gotowe mrożone mięso z odpowiednimi dodatkami, które jest przeznaczone dla psów o konkretnej masie ciała. Możesz też samodzielnie ustalić dawkę pokarmową dla swojego psa za pomocą bezpłatnych kalkulatorów dostępnych w internecie. Pamiętaj jednak, by wszystkie obliczenia skonsultować z lekarzem weterynarii lub dietetykiem.

Dieta BARF dla psa – suplementy

• drożdże – poprawiają kondycję skóry i sierści, wspomagają pracę jelit i układu nerwowego,
• kwasy omega-3 – są doskonałym komponentem, który pomaga zrównoważyć nadmiar kwasów omega-6, które występują w mięsie pochodzącym od zwierząt rzeźnych,
• tran – doskonałe źródło witaminy D,
• witamina E – wspomaga metabolizm tkanki tłuszczowej, jest bardzo dobrym antyoksydantem,
• algi morskie – bardzo dobre źródło jodu,
• suplement wapnia – jest polecany wszystkim psom, które nie jedzą kości.

Podawanie psom mięsa bez warzyw i suplementów może skutkować niedoborem niektórych substancji lub równowaga między innymi (np. między wapniem a fosforem) może zostać zaburzona.

BARF dla psa – kontrowersje

Dieta BARF została uznana przez WSAVA (organizację zrzeszającą lekarzy weterynarii na całym świecie) za dietę niepełnowartościową. Skomponowanie pełnowartościowych posiłków dla psa jest bardzo trudne i nie powinno być nigdy przeprowadzane przez osoby bez doświadczenia. Lepiej zaufać specjalistom.

Chcąc psu pomóc, możesz zaszkodzić, dlatego nie podejmuj się układania diety BARF dla psów, jeśli nie masz w tym temacie doświadczenia. Duża ilość białka w diecie nie zawsze oznacza, że taka dieta jest zdrowa. Nadmiar białka może negatywnie wpływać na pracę nerek i wątroby, dlatego jego ilość powinna być precyzyjnie dopasowana do stopnia aktywności twojego pupila – np. psy sportowe oraz te bardzo aktywne potrzebują go więcej w porównaniu do tych, które zamiast długodystansowych biegów wolą smacznie spać na kanapie.